Even later gooi ik ook de trossen los, en meer na 2,5 uur aan beneden de Rogatsluis, in de schaduw van een paar bomen, want het is inmiddels behoorlijk warm geworden. Wanneer ik ook daar in de zon terecht dreig te komen en het inmiddels ook wat afgekoeld is gooi ik de trossen weer los, en maak om 18.00 uur weer vast, vlak na Staphorster Grote Stouwe. Hier heb ik de viaducten achter mij, en dus zet ik na het eten de mast vast op.

11-9 Vanmorgen vertrek ik om 9.30 bij een geheel bewolkte lucht, en meer na ruim 1,5 half uur weer aan in 

Vluchthaven De Ketting, waar je nu kennelijk weer liggen mag, alhoewel het grootste deel van de haven onbereikbaar gemaakt is. Ik zocht juist graag een plekje achterin, dus het is er niet leuker op geworden.

Ik sla de fok aan, en hoop dat na twaalf uur de wind een beetje aantrekt zodat ik zeilend naar het Ketelmeer kan,

maar wanneer er tegen drieën nog nauwelijks wind is ga ik op de motor richting Ketelmeer. Op deze jol voor mij, de Sjofisk, kunnen ze wel het geduld opbrengen om de wind als motor te gebruiken.

"Met een zeilboot moet je geen haast hebben en lekker zeilen waar de wind waait!" lees ik als laatste zin in dit stukje over de Jofisk. Nou heb ik ook geen haast, maar om nu met een snelheid van 2 à 3 km/u naar IJsseloog te dobberen, (aankomsttijd dan minstens 22.00 uur) dat breng ik niet op! Nu ga ik daar voor anker om 17.45.

12-9  Even een paar foto's van een mooie zonsopgang en een nevelig vergezicht vanuit "mijn slootje".

Om het gemiste zeilplezier van gisteren te compenseren kom ik om acht uur al uit mijn slootje, hijs buiten IJsseloog de zeilen, en houdt me daar mee onledig tot een uur of tien. Dan ga ik voor anker op een rustig hoekje van het meer, pak de luie stoel erbij, ga lekker aan de koffie, want de wind is een beetje op, maar wanneer de wind omstreeks twaalf uur weer wat aantrekt, haal ik het anker op, hijs de zeilen opnieuw, en ga ongeveer 2,5 uur later ongeveer op dezelfde plek weer voor anker. Er is een strakblauwe lucht, en nauwelijks meer wind. Daardoor kan ik de boot met behulp van een extra anker makkelijk van de zon af leggen, en met behulp van de parasol zit ik dan lekker in de schaduw.

Een cruiseschip (de Da Vinci) met op de achtergrond de Ketelbrug.  

Een "grote jonge" op het Ramsdiep.

Zonsondergang.

Zonsopgang.

13-9  De windverwachting is niet geweldig, maar nu om half acht staat er toch een beetje wind, dus hijs ik de zeilen, maar twee uur later is er weinig van die wind over. 

Ik besluit om weer naar huis te gaan, want de komende dagen lijkt de wind de grote afwezige te zijn, en het blijft warm en zonnig. Dan zit ik net zo lief thuis, in de tuin en in de schaduw, dus ik start de motor, en ga dezelfde weg weer terug die ik eergisteren gevaren heb. Op het Zwarte meer hijs ik nog even de zeilen, maar na een uurtje gaat toch de motor weer aan. Om 14.45 meer ik aan bij de Staphorster Grote Stouwe voor een kop koffie en om de mast te strijken. Om 17.15 ga ik bij de Ossesluis voor anker, in de schaduw van wat bosjes. Het is dan 31 graden. Ik wil me even lekker opfrissen en douchen. De douchezak met water ligt al een poosje op te warmen op het voordek, maar hij hangt nog niet, (aan die buis in de mast) of een paar dames maken het zich makkelijk aan de waterkant tegenover het schip, met de Aimée en mij als subliem uitzicht!

Ik negeer hen min of meer en gun hen niet het plezier van een douchende bejaarde. Ik maak een salade, lees wat, neem af en toe een hapje van de salade, geniet van een wijntje en wanneer de zon zover gedraaid is dat ik weer in zon kom te liggen, haal ik het anker op, vaar wat dichter naar de sluis, meer daar aan met de neus richting zon, en geniet alsnog van een heerlijke douche.

14-9  Om negen uur kan ik de sluis in, en om 11.45 ben ik weer thuis. Het was kort maar toch wel even lekker!