Drenthe, Groningen, KWAK met de klok mee.
Ik wil weer eens via de Drentse Hoofdvaart naar Groningen. In 2010 was het de laatste keer dat ik daar langs gekomen ben.
16-8 Vertrek ik om 14.15 met mooi weer en 25 graden. Nadat ik geschut ben in de Ossesluis meer ik direct na de sluis aan. Het is dan 16.45.
17-8 Ik vertrek om 8.00 uur en vaar op mijn "dooie akkertje" naar de Rogatsluis. Die wordt toch pas om 9.00 uur bediend. Het is bewolkt en af en toe valt er wat regen. Wanneer ik in Meppel voor de Galgenkampbrug lig te wachten op bediening, - die wordt op de hele en halve uren bediend - komen er nog twee scheepjes bij, en met zijn drieën "doen we ook de Drentsche Hoofdvaart". Om 12.15 zijn we bij de Boschkampsbrug bij Havelte; een favoriete aanlegplaats voor veel mensen. Een paar kilometer terug stond aan de waterkant op een bord dat daar water te krijgen is, daarom heb ik tijdens het varen mijn watertank vast leeg laten lopen. Ik had op internet gelezen dat je de watertank goed kon ontsmetten met steradent, (schijnt niet te werken trouwens) en de vieze smaak van de steradent raak ik niet kwijt. Ik meer aan voor het toiletgebouw, maar vind nergens een kraan waar een slang op aan te sluiten is. Bij navraag hoor ik dat je daarvoor jerrycans moet gebruiken en ik mag die man zijn jerrycans wel gebruiken. Ik hoor van hem dat ik in Dieverbrug wel normaal water kan krijgen. Daar zijn we zo, en dan tank ik daar wel. De brugwachter is op tijd want ruim voor een uur is het licht al enkelrood. Het is inmiddels wat zonniger geworden en 's middags wordt het zelfs 24 graden. Als ik bij Dieverbrug door de sluis ben zie ik rechts al gauw de waterkraan aan de waterkant staan. Het lijkt er op dat dat hier een particulier initiatief is. Voor een huis staat op de kant een slanghaspel met slang en de muntautomaat voor het water zit aan de woning. Bij even zoeken op internet blijkt het de woning van de voormalige brug- en sluiswachter, Albert Vierhoven te zijn. Na tanken en doorvaren geeft de brugwachter van de Dieverbrug al gauw rood/groen, maar de brug gaat maar niet open. Ik maak een gebaar waar hij op wacht, en dan komt hij uit zijn hok, dichter naar mij toe, en roept dat hij op de lijnbus wacht die zo zal komen. Uiteindelijk doet hij de brug toch maar open zonder dat we een bus gezien hebben. Om 16.15 meer ik aan beneden de Venesluis.
18-8 In heel Drenthe zijn dit jaar de bedieningstijden van bruggen en sluizen gelijk getrokken, dus ook op de Drentsche Hoofdvaart beginnen ze 's morgens een uurtje later. Als om 9.15 de sluis leeg gelopen is vaar ik er in. Onderweg bij sluizen en bruggen zie ik wat nieuwe gezichten, maar het contact met de "oude" brug en sluiswachters is leuk. Ik hoor van een sluiswachter dat het minder druk is op de Drentsche Hoofdvaart in vergelijking met voorgaande jaren. Ik had verwacht dat het drukker zou zijn door de Veenvaart, maar kennelijk gaan mensen nu daar langs naar Groningen, en via Friesland weer terug, of vice versa. Tegen twaalf uur ben ik bij de Norgerbrug. Er is geen brugwachter, maar het is ook middagpauze tussen twaalf en een, dus ga ik hier eten. Om 13.00 uur is de brugwachter er wel, en daarna worden voor mij ook de bruggen bij Assen door hem bediend. Het weer is vergelijkbaar met gisteren, maar gaat toch wat achteruit en de temperatuur is wat lager. Het Noord Willems-Kanaal vind ik ook altijd mooi en relaxt om te varen, en hier tref ik ook weer een bekende sluiswachter. Die vraagt mij naar het adres van mijn site, want die is hij kwijt. Om 16.30 meer ik aan net voorbij De Punt, na de Oosterbroekse Brug.
Een plek die ik vaker kies om te overnachten. Vaak lig ik er alleen, maar nu ligt het er behoorlijk vol. 's Avonds verken ik de omgeving een beetje,
en ja ik lig hier natuurlijk wel dicht bij vliegveld Eelde, of Groningen Airport Eelde zoals het tegenwoordig heet, dus af en toe komt er een vliegtuig laag over.
19-8 Ik heb verschillende mogelijkheden om vanuit Groningen weer terug te gaan. Ik zou graag zeilend over het IJsselmeer willen, maar weer- en windverwachting is zodanig dat ik daar niet voor kies. Door Friesland lokt me ook niet, en de zelfde weg terug is ook niet aanlokkelijk, maar ik wil wel voor zondag weer thuis zijn. Ik kies voor de Veenvaart; over Ter Apel terug dus.
Ik vertrek op tijd; om 7.30, want hier beginnen de bruggen om 8.00 uur al te draaien. We beginnen de dag met volop zon. De "De Apenrots" - zoals het gebouw in de volksmond heet - staat daardoor volop in de "schijnwerpers" en vanaf het kanaal heb je daar dan een prachtig gezicht op, en ook op de file voor het Julianaplein, terwijl ik het hele Noord Willems-kanaal voor mij alleen heb!
Wanneer ik bij de Van Ketwich-Verschuurbrug ben is er geen brugwachter. Een oproep op kanaal 9 krijg ik geen reactie op, dus maak ik maar vast aan het remmingwerk voor de brug. Na een poosje komt er een jongeman in een open zeilboot bij, en hij vraagt aan mij of hij de mast ook moet strijken om door de brug te kunnen. Het is een hefbrug en ik schat in dat hij er lang niet onderdoor kan. Ik kijk het even na op de vaarkaart en daar vind ik een doorvaarhoogte van 5,4 m, en dus begint hij maar gauw de mast te strijken. Hij is daarmee klaar als de brugwachter er een kwartier later is. Wanneer we bij de Julianabrug zijn is het weer wachten. Nu op een vrachtschip dat ons achterop komt en daar moet alles voor wijken natuurlijk. We kunnen het vrachtschip nauwelijks bijhouden, maar bij de spoorbrug moet zelfs hij wachten tot er genoeg ruimte tussen de treinen is om de brug te kunnen bedienen. Achteraf had ik het vrachtschip op kanaal 10 even moeten oproepen, om te vragen of hij mij wat ruimte wou geven om te passeren, want elke brug in Groningen moest voor hem bediend worden en dan lag ik er weer achter te wachten. Bij de Oosterhaven komen we nog langs het oude zendschip Veronica.
Wie kent haar niet als je zo oud bent als ik. Bij de Oostersluis gaat het vrachtschip gelukkig bakboord uit, en ik naar stuurboord, het Winschoterdiep op.
Bij Hoogezand kom ik in een stortbui met onweer terecht. Het is dan net twaalf uur geweest, en volgens de wateralmanak is er geen brugbediening tussen 12.00 en 12.30, dus vaar ik heel langzaam verder, zittend onder mijn paraplu waaronder ik redelijk droog blijf, maar als ik zie dat de lichten van de volgende brug op rood/groen springen voor een scheepje dat voor mij vaart geef ik toch gas bij. Wanneer ik door de brug ben zie ik een mogelijkheid om aan te meren, en snel leg ik het schip vast, en zit de bui binnen uit. Het is etenstijd, dus ik maak meteen een uitsmijter voor de lunch. 's Avonds hoor ik op de radio dat de bui in Winschoten veel schade en overlast heeft veroorzaakt. Ik wil deze keer eigenlijk niet in de haven van Scheemda blijven liggen maar ik wil daar wel even naar de winkel o.a. voor brood. Voorbij Winschoten zijn mooie mogelijkheden om te liggen, en daar wil ik zien te komen. Tot aan Scheemda zit ik nog wel onder mijn paraplu, maar als ik daar ben is het droog. Door opspattend regenwater is de voorkant van mijn broekspijpen wel wat nat geworden, daarom trek ik eerst even een andere broek aan, en ga daarna naar de winkel. Omdat het water uit de tank nog steeds niet smaakt vul ik in Scheemda ook 5 twee-liter-flessen bij de kraan, en daarna ga ik snel door. Bij Winschoten hoor ik de helft van een discussie - ik hoor alleen de brugwachter over de marifoon - tussen de brugwachter die met mij meerijdt om de bruggen te bedienen en een boze pleziervaarder. Hij vindt dat hij veel te lang moet wachten op brugbediening. Ze zijn echter met twee brugwachters op dit traject, en de ander helpt twee vrachtschepen die van Winschoten komen door de bruggen. De spoorbrug over de Rensel wordt volgens de Almanak bedient tot half zes, en ik ben er een paar minuten eerder. Ik heb mijn telefoon al in de aanslag, want ik vermoed dat ik moet bellen. Ik kies het nummer dat op een bord op de brug staat, en de man die ik aan de telefoon krijg vraagt: 'Is daar geen brugwachter dan?' en meteen daarachteraan zegt hij: 'Oh nee, hij komt er aan.' Kennelijk zag hij hem daar lopen, en het is inmiddels ruim na half zes als de brugwachter er is, en de brug voor mij bediend wordt. Een paar honderd meter na de brug ga ik tegen de kant voor anker op de Pekel-Aa.
20-8 Ik haal het anker op om 8.45 bij stralend weer. Na een half uurtje ben ik bij de zelfbedieningssluis het Bulsterverlaat. Als ik geschut ben ga ik na de sluis scherp stuurboord uit de Westerwoldse Aa op.
Deze keer wil ik door het Veendiep. Op de waterkaart staat bij het Veendiep een diepgang van 1m, maar die is nu bijgesteld naar 90 cm. Ze zijn hem aan het uitbaggeren, maar op een bepaald moment merk ik dat zelfs mijn 85 cm aan de krappe kant is.
Op het eind van het Veendiep, bij de "Groene Sluis" meer ik aan voor "de koffie",
en om 12.15 boven de Vriescheloostersluis op het B.L. Tijdenskanaal om te eten. Onderweg kom ik een stel tegen in een grote open sloep, die ik een paar dagen terug op de Hoogeveense Vaart ook tegengekomen ben. Verder zijn er nauwelijks tegenliggers op dit prachtige vaarwater. Het zelf bedienen van de bruggen schijnt af te schrikken. In de buurt van Bourtange kom ik langs een paar totempalen maar de indianen houden zich verborgen. Mij zien ze waarschijnlijk wel, als ik de verhalen over Winnitou moet geloven.
Het is heerlijk weer om te varen; 's middags 21 graden. Om 16.45 meer ik aan boven de Sellingersluis.
Na het eten ga ik op de fiets Sellingen in, en het plaatsje heeft veel meer te bieden dan ik verwachtte.
Er is een bakker, waar je koffie met echte Groninger poffert kunt kopen, (en wie wil dat nu niet)
een supermarktje, een theehuis, twee restaurants, een snackbar en zelfs een winkel waar ze allerlei olielampen verkopen. Ik zit hier erg dicht bij de grens, dus ga ik op de fiets ook nog even Duitsland in.
Overal zie je vlak over de grens windmolens staan, waardoor de Duitsers met "onze wind" goedkope stroom hebben.
21-8 Het is nog een beetje nevelig boven het kanaal wanneer ik om 7.45 vertrek.
Ik krijg op dit stuk vandaag nog 2 sluizen en 6 zelfbedieningsbruggen. Hier, bij de Ter Apelersluis meer ik aan voor koffie,
en het is 11.15 als ik zowat aan het eind van het kanaal ben. Ik meer aan vlak na de een-na-laatste brug, waar we de vorige keer ook gelegen hebben toen we hier langs kwamen. Hier houd ik pauze, om te genieten van deze prachtige plek, het mooie weer, en om straks te eten. Om 12.45 ga ik verder. Wanneer ik bij het 7e Verlaat ben varen net de schepen die daar lagen te wachten op bediening de sluis in. Ik kan langszij een ander jacht vastmaken. Bij de volgende sluis, het 8e Verlaat ligt al een scheepje rechts voor in de sluis, en de anderen maken links vast. Ik draai de "Aimée" achter dat scheepje, - de sluis is veel breder dan de opening waar de sluisdeuren in draaien - en als ik lig zegt de man bewonderend, 'zo, dat hebt u vaker gedaan!' Ik trek uiteraard een gezicht alsof het "een eitje" is. Ik hoor van hen dat ze Duitsland in wilden, en daar nu weer weg komen vanwege de stakende sluiswachters. In Emmercompascuum blijft een van de schepen liggen, en zo komen we met de overblijvende schepen bij het Jansenverlaat aan.
Daarna nog vier bruggen en een sluis, en ik kan aanmeren voor de koppelsluis, op het Koning Willem Alexander Kanaal, op een prachtige plek. Een paar honderd meter terug, bij de St. Josefbrug lag de Bolledomus uit Groningen. Vorige week dinsdag zag ik die nog bij Havelte.
22-8 Eerst komt er een sluis vol van de andere kant, en om 9.15 vaar ik de sluis in.
Om 12.00 uur ben ik geschut in de Ericasluis en ik meer direct na de sluis aan om te eten. Om 13.00 uur ben ik bij de volgende brug, waar ook de andere schepen liggen die met mij in de sluis geschut zijn, en daar kan ik dan ook gelijk doorvaren. Er is vandaag wat sluierbewolking en het is 25 graden, dus heerlijk weer. Bij de spoorbrug moeten we een kwartier wachten voor we verder kunnen, maar verder kunnen we vlot doorvaren bij de bruggen. Hoogeveen haal ik niet meer vandaag, daarom besluit ik om bij km 45,5 aan te meren. Het is nog geen drie uur, maar dit vind ik een mooie plek om te overnachten. Later in de middag komt de (vrouwelijke) brugwachter op haar scootertje even langs, om het telefoonnummer van de brugwachter van de volgende brug te geven. Die woont daar bij de brug. Dan kan ik morgenvroeg tijdig bellen voor brugbediening.
s'Avonds zie ik op RTVdrenthe dat ik net een feestelijk onthaal misgelopen ben in de sluis van Noordscheschut. Dat scheelde maar een paar uur en een paar bootjes. In het laatst van de middag zag ik die sloep langsvaren, maar toen wist ik nog niet wat ze die middag meegemaakt hadden.
23-8 Ik gooi de trossen los om 8.45 en tien minuten later bel ik de brugwachter. Dat is ook een vrouw en wat voor een, en volgens mij ook altijd goed te spreken. Zij bedient de volgende twee bruggen, en daarna wordt de bediening overgenomen door een andere brugwachter. Je kunt goed zien dat het seizoen zowat voorbij is als ik bij Noordscheschut ben, want er liggen nog maar vier bootjes.
Tegen twaalf uur meer ik bij huis aan.