De mensen die ons door middel van de verslagen op onze tochten gevolgd hebben zullen ook Twan kennen. We werden in  Frankrijk zelfs een keer door mensen vanaf de kant aangeroepen: 'Heet jullie hond Twan?'.

Op 13 september 2015 hebben we helaas onze Twan moeten laten inslapen. Begin vorig jaar begon zijn conditie af te nemen zonder dat we daar direct ongerust door werden. In het voorjaar ging hij minder goed eten en vermagerde hij ineens heel erg, vrijwel zeker als gevolg van darmkanker. Met medicijnen en eiwitrijk eten wat hij lekker vond, zoals rauwe sardines konden we hem tot half september nog een hondwaardig bestaan geven, maar op zaterdag 12 september en de zondag daarna was het ineens op. Hij is ruim zeven jaar geworden, en wij hebben ruim 6 jaar van zijn aanhankelijkheid mogen genieten.